We cannot return home.
We, my brothers and I, are uprooted. Blatant lies and malignant schemes rain down upon us. Shelter from this contrived storm must we find, lest we face death and decay.
Hope whispers, The truth will set you free, yet it is drowned in the barrage.
etc, etc.
Putangina anghirap. Nakapause ang buhay ko. Di ko alam kung ano nang mangyayari sakin pag umandar na ulit. Nagpapakakenkoy na ko para lang lumayo sa isip ko ang tanginang problema pero wala naman sigurong me kaya na gawin un buong araw, bawat oras. Ganito pala materrorize. Ganito pala matakot nang dahil anumang oras e pwede kang matapon ulit sa basurahan. Ngayon lang ako nakakilala ng taong talagang masama. Akala ko lahat tayo e nakakagawa lang ng masasamang bagay dahil sa sitwasyon sa buhay pero meron pala talagang taong masama. Kung karma na nga to sa mga kasalanan ko, lalo na sayo, handa na ko. Di ko matanggap dati kung pano/bakit nangyari to sakin. Kung mapalayas kami sa mas malayo pang lugar o mabulok nang tuluyan bahala na. Sana lang matino pa ko pag matapos man.
From: Toy Kingdom
About me: I am the Chronic Procrastinator. If there is something urgent needed to be done now, it can wait until next week.
